„Jak dojechać do naszej przychodni? Z Gdańska Głównego? Trzeba wsiąść w tramwaj numer 10 lub 12, pojechać do pętli Siedlce. Na pętli należy się przesiąść na autobus 156 lub 174. Tak, z tego samego przystanku. Autobusem dojeżdża Pani do przystanku Lawendowe Wzgórze. Jeszcze raz powtórzyć? Lawendowe Wzgórze. My jesteśmy naprzeciwko przystanku w 5-piętrowym budynku handlowo-usługowym. Od strony ulicy znajduje się pralnia, apteka i drzwi VOX. My jesteśmy od strony parkingu. Tak, tam gdzie pizzernia. Dziękuję i do widzenia.”
Tego typu rozmów telefonicznych przeprowadziłam już niezliczoną ilość – zmieniały się tylko drobnostki – środek komunikacji lub punkt początkowy.
Nie lepiej jest w samej przychodni.
„Dzień dobry. Do dr Kowalskiej? Tak przyjmuje w gabinecie numer jeden. Poproszę o dane do karty. Będę potrzebowała PESEL i adres zamieszkania. Dziękuję. Przed Panią będzie wchodził jeszcze jeden pacjent. Proszę usiąść i poczekać.”
Kiedy po raz 54-ty jednego dnia mówisz to samo, świat może Ci się wydawać odrobinę mniej kolorowy niż o poranku.
Z doświadczenia wiem, że rejestratorki medyczne są w bardzo dużym stopniu narażone na rutynę w pracy, ponieważ powtarzają codziennie jednakowe czynności i zadania. Umawiają pacjentów do tych samych lekarzy, udzielają informacji o tych samych zabiegach i badaniach, korzystają z tych samych funkcji w programie do rejestracji elektronicznej.
JAKIE SĄ OBJAWY MONOTONII W PRACY?
Objawy monotonii mogą być psychiczne, fizyczne i somatyczne.
Do objawów psychicznych (subiektywnych) zaliczyć można m. in. spadek zainteresowania pracą, otępienie umysłowe, senność, obniżenie poziomu motywacji.
Do objawów fizycznych (obiektywnych) zaliczyć można m.in. spadek wydajności, obniżenie jakości pracy, popełnianie błędów.
Do objawów fizjologicznych zaliczyć można m.in. obniżenie ciśnienia krwi, spowolnienie akcji serca, zmniejszenie zużycia tlenu.
JAK SOBIE RADZIĆ Z MONOTONIĄ W PRACY NA STANOWISKU REJESTRATORKI MEDYCZNEJ?
Bardzo dobrym sposobem radzenia sobie z monotonią jest wzbogacenie Twojej pracy o dodatkowy/e obowiązek/i. Równie ważne jest jednak to, by na te dodatkowe zadania był przewidziany dodatkowy czas oraz dodatkowe wynagrodzenie. W innym wypadku takie dodawanie kolejnych zadań przy dużej ilości pracy może budzić w Tobie jedynie frustrację.
Rolą menadżera placówki lub kierownika rejestracji w porozumieniu z Tobą (jako rejestratorką) jest znalezienie Ci takiego zajęcia dodatkowego, w którym będziesz się czuła dobrze i które będzie dawało Ci satysfakcję. Dodatkowe zajęcie pozwoli Ci na oderwanie się od rutynowych czynności oraz pomoże wykazać się kreatywnością, inwencją i pomysłowością. Mogą to być np. publikowanie postów na firmowym facebooku/instagramie/blogu, czuwanie nad zaopatrzeniem, sporządzanie rozliczeń lekarzy, pomoc w organizacji eventów itp. Może odnajdziesz taki obszar, w którym będziesz chciała się dalej rozwijać?
Ważne jest także wprowadzenie rotacji na stanowisku pracy (jeżeli tylko masz taką możliwość). W tym względzie zdecydowanie łatwiej mają pielęgniarki pracujące również w rejestracji, ponieważ ich zakres pracy w jednej placówce medycznej może być bardzo różny.
Wprowadzenie kilku krótkich przerw w pracy także sprzyja walce z monotonią i pomaga zwiększyć efektywność. Dodatkowo możesz słuchać cichej, nierozpraszającej muzyki.
Jeżeli męczy i nudzi Cię wszystko związane z pracą, to spróbuj zacząć od niewielkich zmian np. zmień drogę z pracy lub do pracy (środek transportu, trasę, towarzystwo), uporządkuj biurko lub dodaj na nim jakiś drobiazg, powieś sobie w widocznym miejscu śmieszny obrazek lub cytat motywacyjny (i zmieniaj go co jakiś czas). Spróbuj zmienić cokolwiek, nawet gdyby miały to być drobnostki.
Znajdź także czas na hobby, rozwój osobisty, spotkania z przyjaciółmi czy rodzinne wypady. Sprawiaj sobie przyjemność! Ja, pomimo tego że pracuję dużo, staram się dbać o relacje rodzinne. Dodatkowo kładę bardzo duży nacisk na ciągłe dokształcanie. Chroni mnie to przed nudą i wypaleniem.
Mam nadzieję, że opisane przeze mnie przykłady pozwolą Ci na efektywną walkę z monotonią w pracy. Trzymam kciuki!
